14.A. Λειτουργικό Σύστημα (Operating System)

Περιεχόμενα

  • 14.A.1. Εισαγωγή στα λειτουργικά συστήματα και στα Windows 
  • 14.A.2. Επισκόπηση λειτουργικών συστημάτων 
  • 14.A.3. Αλληλεπίδραση χρήστη με το λειτουργικό σύστημα 
  • 14.A.4. Επισκόπηση των πιο δημοφιλών λειτουργικών συστημάτων
  • 14.A.5. 32bit VS 64bit Λειτουργικό Σύστημα 
  • 14.A.6. Windows 7/8/8.1/10/11 
  • 14.A.7. Workstation Λειτουργικά Συστήματα 
  • 14.A.8. Λειτουργικά Συστήματα για φορητές συσκευές
  • 14.A.9. Τέλος Ζωής Λειτουργικού Συστήματος 
  • 14.A.10. Προβλήματα Αναβάθμισης Λειτουργικού Συστήματος 
  • 14.A.11. Προβλήματα Συμβατότητας Λειτουργικού Συστήματος 
  • 14.A.12. Ανάγκες Εταιρικού Λειτουργικού Συστήματος

14.A.11. Προβλήματα Συμβατότητας Λειτουργικού Συστήματος

Οι υπολογιστές θεωρούνται συμβατοί εάν το λογισμικό που εκτελείται σε ένα από τα μοντέλα μπορεί να εκτελεστεί σε όλα τα άλλα μοντέλα αυτής της οικογένειας, ακόμα κι αν το λογισμικό αυτό διαφέρει ως προς την απόδοση, την αξιοπιστία ή κάποια άλλη δυνατότητα. Η συμβατότητα υλικού σημαίνει ότι ορισμένα εξαρτήματα, όπως ένα τσιπ RAM, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα μοντέλα.

Ένα συχνό θέμα συμβατότητας στα λειτουργικά συστήματα σχετίζεται με συστήματα 32-bit έναντι 64-bit. Τα περισσότερα νέα συστήματα σήμερα περιλαμβάνουν επεξεργαστές που βασίζονται σε αρχιτεκτονική 64 bit. Αυτά τα συστήματα είναι συμβατά με λειτουργικά συστήματα 32 bit και εφαρμογές 32 bit, αλλά το αντίστροφο δεν ισχύει: το υλικό 32 bit δεν μπορεί να υποστηρίξει λειτουργικά συστήματα και εφαρμογές 64 bit. Αν και υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα σε ένα σύστημα 64-bit και όχι πολλά μειονεκτήματα, είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι υπάρχουν διαφορές και ότι πρέπει να γνωρίζετε:

  1. Τι λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιείτε

  2. Τι λογισμικό χρησιμοποιείτε

  3. Αν το 1 υποστηρίζει το 2 

Η συμβατότητα λογισμικού/compatibility μπορεί να αναφέρεται στο εάν μια συγκεκριμένη εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική CPU, όπως της Intel. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στην ικανότητα του λογισμικού να εκτελείται σε ένα ή περισσότερα λειτουργικά συστήματα ή έκδοση λειτουργικών συστημάτων.

Κατά την αγορά λογισμικού, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη τη συμβατότητα. Μερικές φορές, ακόμη και η αναβάθμιση λογισμικού που ήδη εκτελείτε μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ασυμβατότητας. Το λογισμικό που κυκλοφορεί για μια νεότερη έκδοση ενός λειτουργικού συστήματος ενδέχεται να μην λειτουργεί ή να μην λειτουργεί όπως αναμένεται σε μια παλαιότερη έκδοση του ίδιου λειτουργικού συστήματος.

Η συμβατότητα προς τα εμπρός/forward compatibility, γνωστή και ως συμβατότητα προς τα πάνω/upward compatibility, όπως και η συμβατότητα προς τα πίσω/backward compatibility είναι διαδικασίες που πρέπει να έχουν προβλεφθεί από τον κατασκευαστή του λογισμικού.

  • Βackward compatibility σημαίνει ότι οι χρήστες/αναγνώστες με νεότερο λογισμικό μπορούν να διαβάσουν σωστά τα δεδομένα από χρήστες/εγγραφείς/δημιουργούς με παλαιότερο λογισμικό. Παράδειγμα: 
    • Το 2012 ο γραφίστας Γιώργος δημιουργεί με το πρόγραμμα σχεδίασης Adobe Illustrator CS6 (2012) το λογότυπο της εταιρείας Labtech και το αποθηκεύει ως αρχείο .ai
    • Το 2022 ο γραφίστας Γιώργος καλείται να επανασχεδιάσει το λογότυπο της Labtech βασισμένος στο παλαιό σχέδιο αλλά χρησιμοποιεί πλέον το Adobe Illustrator 2022 - δεν έχει κανένα πρόβλημα να ανοίξει το παλαιό αρχείο .ai, άρα η έκδοση 2022 έχει backward compatibility.

  • Forward compatibility σημαίνει ότι οι χρήστες/αναγνώστες με παλαιότερο λογισμικό μπορούν να διαβάσουν σωστά δεδομένα από χρήστες/εγγραφείς/δημιουργούς με νεότερο λογισμικό.
    • Το MS Excel 2003 μπορεί να διαβάσει αρχεία .xls που δημιουργήθηκαν με το MS Excel 2021, άρα η έκδοση 2003 διαθέτει forward compatibility.


Σχήμα 14.A.11.1 Το διάγραμμα εξηγεί πλήρως τη διαφορά μεταξύ συμβατότητας προς τα πίσω (backwards) και προς τα εμπρός (forwards)


Το λογισμικό με συμβατότητα τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω δεν είναι το ίδιο με το λογισμικό που είναι επεκτάσιμο/extensible. Ένα σύστημα συμβατό προς τα εμπρός σημαίνει μόνο ότι το λογισμικό μπορεί να επεξεργαστεί ορισμένα από τα δεδομένα από μια νέα έκδοση του εαυτού του, αλλά ένα επεκτάσιμο σύστημα ή επεκτάσιμο λογισμικό μπορεί να αναβαθμιστεί εύκολα.

Λόγω της φύσης των λειτουργικών συστημάτων, το λογισμικό δεν είναι ποτέ πλήρως συμβατό μεταξύ διαφορετικών λειτουργικών συστημάτων. Αν και πλέον υπάρχουν λίγα ζητήματα ασυμβατότητας τύπων αρχείου μεταξύ macOS και Windows, οι εφαρμογές δεν είναι συμβατές σε αυτά τα λειτουργικά συστήματα. Δηλαδή ένας τύπος αρχείου/file type ορίζεται συνήθως από την εφαρμογή που το δημιούργησε ή από τον τύπο της εφαρμογής που μπορεί να ανοίξει το αρχείο. Για παράδειγμα, ένα αρχείο κειμένου (ένα αρχείο που τελειώνει με .txt) είναι ένα αρχείο που δεν έχει ειδική μορφοποίηση και μπορεί να ανοίξει με Microsoft Word, WordPerfect, Σημειωματάριο, WordPad και μια ποικιλία άλλων εφαρμογών είτε σε macOS είτε σε Windows. Αλλά για να εγκατασταθεί το MS Office (Word, Excel κ.λπ.) είναι διαφορετικό το αρχείο εγκατάστασης/άδεια χρήσης για υπολογιστή Windows σε σχέση με MAC. Συνεπώς η ουσία είναι ότι το λογισμικό πρέπει να επιλέγεται για ένα συγκεκριμένο λειτουργικό σύστημα.

Οι υπολογιστές μπορούν να έχουν εγκατεστημένα περισσότερα από ένα λειτουργικά συστήματα. Διαιρώντας τη μονάδα σκληρού δίσκου σε πολλαπλά τμήματα/partitions, είναι δυνατή η χρήση συστήματος διπλής εκκίνησης/dual boot. Για παράδειγμα, όταν ένας σκληρός δίσκος Mac είναι διαμερισμένος, τα Windows εκτελούνται σε ένα διαμέρισμα και το Mac στο άλλο. Με αυτόν τον τύπο εγκατάστασης, θα πρέπει να αγοράσετε λογισμικό συμβατό με Windows για το διαμέρισμα των Windows και λογισμικό συμβατό με Apple για το διαμέρισμα Apple.

Ένα πράγμα που πρέπει να λαμβάνετε υπόψη όταν χρησιμοποιείτε ένα σύστημα διπλής εκκίνησης είναι τι συμβαίνει με τα δεδομένα. Ευτυχώς, οι περισσότεροι τύποι αρχείων είναι συμβατοί τόσο με macOS όσο και με Windows. Ωστόσο, η κοινή χρήση φακέλων μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένα προβλήματα, καθώς το macOS και τα Windows αντιμετωπίζουν τους φακέλους διαφορετικά.